Hyperrealizm sanatı, gerçeği yakalama çabasının, titiz detayların, üç boyutlu, gerçekçi ve somut görünümlerinin karışımı olarak tanımlanır. 20. yüzyılda ortaya çıkan hyperrealizm sanatı, sonsuz ayrıntıları, görünür gerçekliği ve gerçeğe olan çabayı öne çıkaran sanat akımı olarak kabul edilir. Hyperrealizm sanatçıları, insanlar, mekanlar, doğa ve objeler arasındaki gerçekçi bağları göstermek için fotoğraf, plastik, metal, ahşap veya herhangi bir malzemeden yapılmış detaylı heykel yapıyor.
Hyperrealizm Sanatının Tarihçesi
Hyperrealizm sanatı, otuzlu yılların başında İtalyan ve Amerikan sanatçıları tarafından ortaya çıktı. Özellikle İtalya'da, Fratellini kardeşler tarafından geliştirilen ve “caricatura meccanica” (mekanik karikatür) adıyla anılan akımın, özellikle de Amerika'da gelişen çağdaş sanat içindeki konumu gittikçe artıyordu. 1960'ların sonunda, Amerika'da gelişen hyperrealizm sanatının, photo-realist tekniği ile sanatçıların tekniğini gözler önüne serdi. Amerikalı sanatçı Richard Estes, hyperrealizm sanatının en öne çıkan isimlerinden biriydi.
Hyperrealizm Sanatında Kullanılan Teknikler
Hyperrealizm sanatı, gerçekçi bir görünüm sağlamak için farklı teknikleri bir araya getirir. Sanatçılar, plastik, ahşap, metal veya herhangi bir malzemeden yapılmış çok detaylı figürler yapıyor. Ayrıca sanatçılar, elmalı bir görünüm elde etmek için fotoğraf kullanır. Sanatçılar ayrıca, toz boya veya tuval tekniği kullanarak, gerçekçi görünümlü çizimler yapabilir.
Hyperrealizm Sanatının Öne Çıkan İsimleri
- Richard Estes
- John DeAndrea
- Duane Hanson
- Sergio Penha
- Ron Mueck
- Duane Hanson
- John DeAndrea
- Linda Webb
- Adam Beane
- Carole Feuerman
- Hirosuke Kitazawa
Hyperrealizm Sanatı, gerçeklik ve sürrealizm arasındaki bir karışım olarak nitelendirilebilir. Hyperrealizm, sürrealizmin hiper gerçekçi bir kombinasyonu olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu sanat akımının temelinde, sanatçıların çoğunlukla gerçek yaşamın detaylarını araştırması ve günlük yaşamın nesnelerine yakın bir inceleme yapması yer almaktadır. Hyperrealizm, sanatçıların daha detaylı ve gerçekçi bir çizim yapmalarına da olanak tanımaktadır. Sanatçılar, çoğunlukla günlük olayların, detaylarının ve nesnelerinin keskinlik ve ayrıntısının daha gerçekçi bir şekilde ifade edilmesini hedeflemektedir.
Hyperrealizm, klasik gerçekçiliğin aksine, çoğunlukla gerçek olayların duygusal bir anlatımla işlenmesini amaçlamaktadır. Sanatçılar, tıpkı gerçeklik gibi günlük yaşamın nesnelerini ifade etmekle kalmamakta, aynı zamanda duygusal bir anlatımla bu nesneleri sunmaktadır. Böylelikle, günlük yaşamın nesneleri kendilerine özgü, benzersiz ve duygusal bir anlatımla, sanatçılar tarafından çok daha gerçekçi bir şekilde ifade edilmektedir. Bu, sanatçıların bir olayın kendisinden çok, olayın çevresinde oluşan gerçeklikleri göz önüne almalarını gerektirmektedir.
Hyperrealizm, sanatçıların klasik gerçekçilik kurallarını geçerek, çoğunlukla daha keskin ve ayrıntılı bir sanat stiline yönelmelerine de olanak sağlamaktadır. Sanatçılar, çoğunlukla, perspektif, keskinlik ve doğal ışık gibi faktörleri, daha gerçekçi bir sanat üretmek için kullanmaktadır. Bu, sanatçıların, günlük nesneleri ve olayları, daha gerçekçi bir şekilde çizerek ifade etmelerini kolaylaştırmaktadır. Böylelikle, hyperrealizm, sanatçıların günlük olayların detaylarını, daha gerçekçi bir şekilde ifade etmelerini sağlamaktadır.